powtórne przyjście Jezusa – Skrutacja Pisma Świętego

Liczba wyświetlanych wyników: 23

J 14, 1-6

zaktualizowano

¹ Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! ² W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. ³ A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. ⁴ Znacie drogę, dokąd Ja idę. ⁵ Odezwał się do Niego Tomasz, Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? ⁶ Odpowiedział mu Jezus, Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

(więcej…)

J 14, 21-26

zaktualizowano

²¹ Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. ²² Rzekł do niego Juda, ale nie Iskariota: Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu? ²³ W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. ²⁴ Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. ²⁵ To wam powiedziałem, przebywając wśród was. ²⁶ A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.

(więcej…)

J 14, 23-29

zaktualizowano

²³ W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. ²⁴ Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. ²⁵ To wam powiedziałem, przebywając wśród was. ²⁶ A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. ²⁷ Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. ²⁸ Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. ²⁹ A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.

(więcej…)

Łk 12, 35-38

zaktualizowano

³⁵ Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. ³⁶ A wy [bądźcie] podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. ³⁷ Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam, Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. ³⁸ Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.

(więcej…)

Łk 12, 39-48

zaktualizowano

³⁹ A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. ⁴⁰ Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. ⁴¹ Wtedy Piotr zapytał, Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich? ⁴² Pan odpowiedział, Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? ⁴³ Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. ⁴⁴ Prawdziwie powiadam wam, Postawi go nad całym swoim mieniem. ⁴⁵ Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu, Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, ⁴⁶ to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi. ⁴⁷ Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. ⁴⁸ Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą.

(więcej…)

Łk 13, 22-30

zaktualizowano

²² I przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. ²³ Raz ktoś Go zapytał, Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni? On rzekł do nich, ²⁴ Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. ²⁵ Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać, „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie, „Nie wiem, skąd jesteście”. ²⁶ Wtedy zaczniecie mówić, „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. ²⁷ Lecz On rzecze, „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” ²⁸ Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. ²⁹ Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. ³⁰ Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi.

(więcej…)

Łk 17, 20-25

zaktualizowano

²⁰ Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im, Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; ²¹ i nie powiedzą, „Oto tu jest” albo, „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest. ²² Do uczniów zaś rzekł, Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. ²³ Powiedzą wam, „Oto tam” lub, „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. ²⁴ Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. ²⁵ Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

(więcej…)

Łk 17, 26-37

zaktualizowano

²⁶ Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego, ²⁷ jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. ²⁸ Podobnie jak działo się za czasów Lota, jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, ²⁹ lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; ³⁰ tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. ³¹ W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. ³² Miejcie w pamięci żonę Lota! ³³ Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. ³⁴ Powiadam wam, Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. ³⁵ Dwie będą razem mleć na żarnach, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. ³⁶ ³⁷ Pytali Go, Gdzie, Panie? On im odpowiedział, Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy.

(więcej…)

Łk 18, 1-8

zaktualizowano

¹ Opowiadał im też przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać, ² W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. ³ W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą, „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!” ⁴ Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie, „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, ⁵ to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie”. ⁶ I Pan dodał, Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. ⁷ A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? ⁸ Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?

(więcej…)

Łk 19, 11-28

zaktualizowano

¹¹ Gdy słuchali tych rzeczy, dodał jeszcze przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi. ¹² Mówił więc, «Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. ¹³ Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich, “Zarabiajcie nimi, aż wrócę”. ¹⁴ Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem, “Nie chcemy, żeby ten królował nad nami”*. ¹⁵ Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał. ¹⁶ Stawił się więc pierwszy i rzekł, “Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min”. ¹⁷ Odpowiedział mu, “Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami!” ¹⁸ Także drugi przyszedł i rzekł, “Panie, twoja mina przyniosła pięć min”. ¹⁹ Temu też powiedział, “I ty miej władzę nad pięciu miastami!” ²⁰ Następny przyszedł i rzekł, “Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. ²¹ Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym, chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał”. ²² Odpowiedział mu, “Według słów twoich sądzę cię, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym, chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał. ²³ Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał”. ²⁴ Do obecnych zaś rzekł, “Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min”. ²⁵ Odpowiedzieli mu, “Panie, ma już dziesięć min”. ²⁶ “Powiadam wam, Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma*. ²⁷ Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach”». ²⁸ Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy.

(więcej…)