Mk 6, 34-44

³⁴ Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu [sprawach]. ³⁵ A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli, Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. ³⁶ Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia. ³⁷ Lecz On im odpowiedział, Wy dajcie im jeść! Rzekli Mu, Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby dać im jeść? ³⁸ On ich spytał, Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie! Gdy się upewnili, rzekli, Pięć i dwie ryby. ³⁹ Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. ⁴⁰ I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i pięćdziesięciu. ⁴¹ A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. ⁴² Jedli wszyscy do syta ⁴³ i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i [resztek] z ryb. ⁴⁴ A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.

Drzewo skrutacji