Łk 19, 28-40

²⁸ Po tych słowach szedł naprzód, zdążając do Jerozolimy. ²⁹ Gdy przybliżył się do Betfage i Betanii, ku górze zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, ³⁰ mówiąc: Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie uwiązane oślę, którego nie dosiadał żaden człowiek. Odwiążcie je i przyprowadźcie. ³¹ A gdyby was kto pytał: „Dlaczego odwiązujecie?”, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”. ³² Wysłani poszli i znaleźli [wszystko] tak, jak im powiedział. ³³ A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: Czemu odwiązujecie oślę? ³⁴ Odpowiedzieli: Pan go potrzebuje. ³⁵ I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. ³⁶ Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. ³⁷ Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów zaczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. ³⁸ I mówili głosem donośnym: Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach. ³⁹ Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom! ⁴⁰ Odrzekł: Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą.

Drzewo skrutacji