Łk 1, 26-38

²⁶ W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, ²⁷ do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. ²⁸ Wszedłszy do Niej, [anioł] rzekł, Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami. ²⁹ Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. ³⁰ Lecz anioł rzekł do Niej, Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. ³¹ Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. ³² Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. ³³ Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. ³⁴ Na to Maryja rzekła do anioła, Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? ³⁵ Anioł Jej odpowiedział, Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. ³⁶ A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. ³⁷ Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. ³⁸ Na to rzekła Maryja, Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. Wtedy odszedł od Niej anioł.

Drzewo skrutacji