J 4, 43-54

⁴³ Po dwóch dniach odszedł stamtąd do Galilei. ⁴⁴ Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie, ⁴⁵ kiedy jednak przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. ⁴⁶ Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie [przedtem] przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. ⁴⁷ Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, był on już bowiem umierający. ⁴⁸ Jezus rzekł do niego, Jeżeli nie zobaczycie znaków i cudów, nie uwierzycie. ⁴⁹ Powiedział do Niego urzędnik królewski, Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko. ⁵⁰ Rzekł do niego Jezus, Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i poszedł. ⁵¹ A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. ⁵² Zapytał ich o godzinę, kiedy poczuł się lepiej. Rzekli mu, Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka. ⁵³ Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, kiedy Jezus rzekł do niego, syn twój żyje. I uwierzył on sam i cała jego rodzina. ⁵⁴ Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.

Drzewo skrutacji